5. Gün
İstanbul’a en çok tepeden bakmayı seviyorum. Gerek uçakla her gelişimde, gerekse de şehrin yüksek noktalarına her çıktığımda büyük bir keyif alıyorum. Fakat şehre her tepeden baktığımda bir çocuğun oyuncaklarını gelişigüzel bir kenara koyduğunda oluşan manzara gibi bir manzarayla karşılaştığımı hissediyorum. Her biri birbirinden güzel olan gerek tarihi yapılar, heykeller, camiler; gerekse de modern mimarinin ürünü olan binalar bana büyük bir karışıklık hissiyatı veriyor. Her seferinde elimi uzatıp her bir yapıyı daha düzenli bir şekilde yeniden yerleştirme isteği ağır basıyor içimde.
Sana bir tepeden baktım aziz İstanbul, diyorum Yahya Kemal gibi ve daha planlı bir mimari düzenlemenin zamanında yapılmış olmamasına üzülüyorum.
Yorum Gönder