4 Ağustos 2015
Salı
Ne zaman trenleri çağrıştıran bir şeyle karşılaşsam veya tren görsem aklıma çocukluğum gelir. Daha doğrusu çocukluğumun geçtiği sokak gelir. En son İz Tv’de izlediğim Rüya Trenle Kara Kıta’ya ve Maharaca Ekspresiyle Hindistan adlı iki belgesel nedeniyle yaşamıştım bu hissi. Şimdi de Nâzım Hikmet’in Memleketimden İnsan Manzaraları adlı şiir kitabını okurken aynı hissi yaşıyorum ve çocukluğuma dönüyorum.
Bilenler biler zamanında İzmir’de Çiğli-Basmane arasında günlük ulaşımı banliyö sistemi sağlardı. Şimdi İzban olan bu güzergâhın Şemikler ile Nergiz arasında Yalı adlı bir istasyonu vardı. İşte benim çocukluğum bu Yalı istasyonunun bulunduğu sokakta geçti. Burası sadece bir istasyon değildi aynı zamanda bir semtin de merkeziydi. Birçok farklı esnafın iş kapısıydı bu bölge. Bir yanda pazaryeri bir yanda Şemikler Meydanı…
Her sabah güne tren sesiyle başlardık. İnsanlar işlerine, okullarına, gitmek istedikleri yerlere bu bölgede daha çok trenler sayesinde giderlerdi. Yeşil lokomotiflerin çektiği şehiriçi trenler dışında günde birkaç kez geçen kırmızı lokomotifli şehirlerarası trenler ve yük trenleri de bir farklılık katardı. Bizim troleybüs dediğimiz günde iki defa geçen beyaz renkli, şimdinin metrolarına benzeyen trenler de çocuk halimizle bizleri heyecanlandırırdı. O zamanlar toplu taşıma kartları yoktu. Bilet alıp öyle binilirdi trenlere. Ya da paso kullanılırdı. Her istasyondan sonra tren içinde kondüktörler dolaşır ve biletleri zımba benzeri bir aletle delerlerdi. Bu biletin görüldüğü anlamına gelirdi. Ve benim için en önemli tren çağrışımı da İzmir Fuarı’ydı. Çünkü çocukluğum boyunca fuara hep trenle gittim. Yalı istasyonundan biner Basmane’ye kadar tüm istasyon isimlerini ezberlemeye çalışır ve Basmane’ye gelince hedefe ulaşmış olmanın büyük hazzını yaşardım. Bir de trenler gelmeden önce kapanan tantanların sesini duymak bambaşka bir duyguydu.
Şimdi o bölge tamamen değişti. Çocukluğumun o güzel anıları da birer birer kayboldu. Ama bir gün o semti yazmak istiyorum. “Gül Güzeli” yazımda kısaca değinmiştim ama İçebakan için uzun uzun trenleri ve Yalı Mahallesi’ni yazmalıyım.
4ağustos’15gecesi edirne
Tuna BAŞAR
Yorum Gönder