9 Ağustos 2015 Pazar
Türk Edebiyatı’nda, özellikle de şiirde önemli akımlar vardır: Garip, İkinci Yeni, Toplumcu Gerçekçiler, Beş Hececiler bunlardan bazılarıdır. Bir de belli dönemlerde yazan yazarları bir araya getiren ve yıllarla ifade edilen kuşaklar vardır: 1950 Kuşağı gibi…
Birbirinden farklı bir edebiyat anlayışına sahip olsalar da bu kuşaklar içinde yer alan yazarlar hep birlikte anılır.
1950 Kuşağı’nda da Ferit Edgü, Erdal Öz, Onat Kutlar, Dağan Hızlan, Demir Özlü, Adnan Özyalçıner, Orhan Duru gibi daha çok öykücülerden oluşan yazarlar bulunur.
Bu kuşağın önemli yazarlarının ilk kitapları da birkaç yıl önce ilk basımlarının üzerinden 50 yıl geçtiği için özel basımlarla okur önüne yeniden çıktı. Bu kitaplardan bazıları şunlar: Onat Kutlar’ın İshak’ı, Orhan Duru’nun Bırakılmış Biri’si, Ferit Edgü’nün Kaçkınlar’ı, Erdal Öz’ün Yorgunlar’ı, Demir Özlü’nün Bunaltı’sı ve Adnan Özyalçıner’in Panayır’ı…
İshak’ı okumaya başlayınca, özellikle kitabın giriş kısmında Doğan Hızlan’ın yazdığı yazının da etkisiyle 1950 Kuşağı üzerine daha detaylı bir araştırma yapmam gerektiğini düşünmeye başladım.
İshak, Onat Kutlar’ın ilk kitabı ve ölümüne kadar da başka bir öykü kitabı basılmamış. Ölümünden sonra ise 2009 yılında dergilerde kalan öyküleri Karamekeadıyla bir araya getirilmiş.
Onat Kutlar İshak’la tek bir kitap ve 9 öyküyle yıllarca önemli bir öykücü olarak anılmayı başarmış ender yazarlardan. Bu kitapta yer alan 9 öykü bizi yazarın bir zamanlar yaşadığı Gaziantep’teki kırsal yaşama götürüyor. Daha çok anın fotoğrafını çekmeye çalışan, ölümle iç içe öyküler okurda lezzetli bir tat bırakıyor. Yazar öykülerinde seçtiği karakterlerle yaşlı insanları, çocukları, perişanlık içinde yaşayan kadınları, hayvanlar getiriyor gözümüzün önüne.
Tuna BAŞAR
Yorum Gönder