1 Ocak 2015 Cuma
2015 yılında okuduğum kitapların çok büyük bir bölümü hakkında Okuma Günlüğü’me yazamadım. Ama 2016 yılında bu konuda çok daha hassas davranıp okuduğum tüm kitaplar hakkında küçük de olsa notlar düşeceğim günlüğüme.
Yeni yıla bir Enis Batur kitabıyla girdim: Hâneberduş.
Enis Batur’un Özel Ansiklopedisi’nin sekizinci kitabı Hâneberduş. Daha önce “Kediler Krallara Bakabilir”, “Gönderen”, “Kırkpâre”, “Kurşunkalem Portreler”, “Su, Tüyün Üzerinde Bekler”, “Yazboz” ve “Gövde’m” ciltleriyle okur önüne gelmişti bu seri.
Sel Yayınları tarafından yayınlanan kitabın arka kapağında Enis Batur kitap hakkında şu cümleleri kuruyor: “Hâneberduş, evi sırtında gezene yakıştırılmış sıfat. Bu kitabın denemelerini farklı kentlerden, evlerden, masalardan çekip çıkardım. Yaşarken ve yazarken, an geliyor, bütün ikâmetgâh belgelerine sırtını çeviriyor kalem.”
Kitap dört bölümden oluşuyor. İnsan Hali, monologlar başlığını taşıyan ilk bölümde 10 deneme yer alıyor. Bu bölümdeki özellikle polikronik ve eksantriklik üzerine denemeler benim çok hoşuma gitti. Tekrar tekrar okudum bu metinleri ve her seferinde bu metinlerde geçen isimleri araştırma ihtiyacı hissettim. Enis Batur’un beni en çok etkileyen yazma özelliklerinin en başında bu durum geliyor: okuru başka yollara iterek okuma izlekleri oluşturuyor.
Dört denemenin yer aldığı ikinci bölüm Dört Seslenme başlığını taşıyor ve bu bölüm daha önce Kediler Krallara Bakabilir kitabında yer alan Aşk Üzerine Marazî Bir Deneme’ye göndermeyle başlıyor. Tüh, Çüş, Ohagibi ünlemler ve Kaynana Zırıltısı, Havalı Korna, Matkap gibi seslere değinen yazılar bulunuyor bu bölümde.
Kovadolusu adını taşıyan üçüncü bölüm İhsan Üren’e mektupla başlıyor. Ve dört denemeyle devam ediyor. İki bölümden oluşan “Anlatma Bana Atları” başlıklı son denemeyle kitap sonlanıyor.
Hâneberduş
Enis Batur
Deneme
Sel Yayınları, Birinci Baskı, Kasım 2010, 126 syf
Tuna BAŞAR
Yorum Gönder