Bazen tüm gün düşünüp, planlayıp öyle yazmaya başlıyorum. Bazen de aklımda hiçbir şey yokken, yazacak hiçbir şeyim olmadığını düşünüyorken bembeyaz kâğıdı önüme çekip kalemimin yönlendirmesiyle yazıyorum.
Yazmak belli bir düzenle, belli bir planla olmuyor çoğu zaman bende. Ama mutlaka yazacak bir şeyler geliyor beyaz kâğıdın karşısına geçince. İyi şeyler mi, kaliteli şeyler mi yazdıklarım, bilmiyorum ama beni tek ilgilendiren yazma eylemi.
Kendim için yazıyorum ben. Kendi hayatımı kayıt altına alma isteği beni yazmaya iten. İlerde bir gün geçmişi hatırlatması için, zihnimden nelerin geçtiğini bana göstermesi için var defterlerim. O nedenle iyi yazmışım, kötü yazmışım umurumda bile değil. Yazdıklarımla hayatımı kazanmıyorum sonuçta.
Tuna BAŞAR
Yorum Gönder